Laat er geen misverstand over bestaan, de zorg in Nederland is van een heel hoog niveau! Wij bevinden ons in de gelukkig situatie dat wij artsen, specialisten, therapeuten, klinieken, complementair geneeskundigen en allerlei zorgverleners van heel hoge kwaliteit hebben.

Toch heeft onze zorg ook zwakke plekken. Er wordt namelijk veel vanuit protocollen gewerkt [1]. Dit is best logisch, want goede protocollen geven veel houvast. Maar een protocol kan soms vrij statisch zijn, waardoor het niet altijd de flexibiliteit of de creativiteit biedt die nodig is voor de juiste zorg.

Binnen het Amsterdam Brain Center werken wij natuurlijk ook met behandelprotocollen. We willen wetenschappelijke inzichten, bewezen methoden en onze jarenlange ervaring immers gestructureerd voor uw gezondheid inzetten.

Maar er zijn ook situaties dat de platgetreden paden u niet daar brengen waar u naartoe wilt. Want zeg nu zelf, wie kent er niet iemand die maar blijft kwakkelen en waarbij geen onderzoek of behandeling genezing brengt?

Of misschien verkeert u zelf wel in die situatie. Wij werken daarom niet alleen met protocollen, maar wij houden ook altijd een open blik en soms onconventionele werkwijze.

Een bizarre patiënt waarbij de theorie niet van toepassing was

We willen dit verhaal uitleggen met een zeer bijzondere casus.

Let op: Het is geen verhaal uit ons centrum, maar een verhaal uit de collegebanken. De casus werd gepresenteerd door een professor in de hematologie, een “bloed arts”. Deze gebeurtenis legt echter wel heel goed uit wat we bedoelen.

Deze arts vertelde over een patiënt, die binnenkwam zonder klachten. Er was geen pijn, geen vermoeidheid en de man voelde zich best gezond [2]. Maar er was één ding waar hij van was geschrokken: zijn urine kleurde rood. Hij dacht dat het bloed in zijn urine was.

Bloed in de urine is altijd een zaak die serieus genomen wordt, de huisarts had dit dan ook laten onderzoeken. Er bleek hemoglobine in de urine te zitten. Hemoglobine is de inhoud van onze rode bloedcellen. Er zat dus inderdaad bloed in de urine van deze man.

Echter waren er geen klachten, maar ook geen enkele aanwijzing waar dit vandaan kon komen. Er was geen ontsteking, geen zwelling of andere afwijking te vinden.

De huisarts wist niet wat er aan de hand was, de nefroloog ook niet

De huisarts had geen idee wat de oorzaak van de klachten was, waardoor deze ook niets kon doen. Omdat de urine door onze nieren wordt geproduceerd, werd de patiënt doorgestuurd naar een nefroloog (een “nieren arts”).

Deze deed allerlei aanvullende onderzoeken, waarna deze constateerde dat er veel kapotte rode bloedcellen in het bloed aanwezig waren. Deze werden er door de nieren uitgefilterd, waardoor ze in de urine belanden.

Het vreemde was echter, er was geen enkele oorzaak te vinden waarom die rode bloedcellen beschadigen en kapot gingen [3]. Alle organen leken in orde en de man leidde een sportief en gezond leven. Hij at gezond en was een fanatieke hardloper.

Omdat de nefroloog geen aanwijzingen vond, werd de man doorgestuurd naar een hematoloog. Dit was de afdeling van de professor die deze casus presenteerde.

Alle protocollen van de zorg konden overboord

De patiënt liep erg graag en liep erg veel. Dit viel een arts op, waarna dit verder werd onderzocht. Waar loopt u dan, waarop loopt u etc.

Toen kwam de spreekwoordelijke aap uit de mouw. De man liep op verouderde en versleten schoenen, op een harde ondergrond. Daarnaast had hij overal weinig vet. En blijkbaar een iets afwijkende anatomie van zijn voeten.

Want het hardlopen bleek de reden te zijn dat de rode bloedcellen kapot gingen.

Door de langdurige tochten en zijn specifieke manier van lopen, werden de rode bloedcellen geplet onder zijn hielbeen. Hij stampte bij elke stap dus een paar rode bloedcellen kapot.

Deze werden vervolgens uitgeplast via de nieren en de urine. Een paar simpele aanpassingen zorgde er vervolgens voor dat de rode urine verleden tijd was.

Nu heeft dit verhaal inhoudelijk weinig te maken met onze praktijk, maar het is wel een reminder dat lang niet alles te vangen is in protocollen of gestandaardiseerde (ziekenhuis) zorg. Soms is een totaal out of the box idee/behandeling het enige dat werkt.

Dit is wat wij op dagelijkse basis doen. Wij bekijken uw klachten en problemen van alle kanten, zonder uw klachten direct in een hokje te willen plaatsen.

Dit heeft op dagelijkse basis een heel groot effect voor heel veel mensen, mensen die soms ten einde raad zijn als ze bij ons komen.

Kom voor echte innovatieve zorg naar het Amsterdam Brain Center

Deze manier van werken zorgt voor nieuwe invalshoeken die nog niet eerder geprobeerd zijn. Hierdoor zijn wij niet alleen van waarde voor mensen die bekende klachten hebben, maar kunnen wij vaak ook heel veel betekenen voor mensen met onbegrepen klachten.

Wij vertellen u graag meer over onze manier van werken, dus neemt u gerust contact met ons op.

Bronvermelding:

[1] Patiëntenfederatie Nederland. (z.d.). Richtlijn en zorgstandaard.

[2] Amsterdam Brain Center. (2024). Vermoeidheid.

[3] Amsterdam Brain Center. (2024). Ik heb neurologische klachten, maar er is niets te vinden op scans.